Η μοναξιά της θλίψης

Γιατί ποτέ κανείς δε λόγισε τη μοναξιά της θλίψης...
Η θλίψη που μέσα σου θεριεύει, σε στήνει στον τοίχο, σε μια σκοτεινή γωνιά.
Αόρατος θαρρείς πως είσαι.
Η μοναξιά που έρχεται απ' τη θλίψη, τη μέσα απόγνωση.
Η θλίψη που δε λογαριάζει τις φωνές, τα γέλια, τις χαρές.
Η μοναξιά που αποκοιμήθηκε στον ώμο σου...
... και πόσο λυπάσαι να την ξυπνήσεις...